Πέμπτη 3 Μαΐου 2012

«Η πολιτική χρειάζεται ανθρώπους που δεν χρειάζονται την πολιτική». Άρθρο του Σταύρου Κουρσακλή


«Η πολιτική χρειάζεται ανθρώπους που δεν χρειάζονται την πολιτική». Άρθρο του Σταύρου Κουρσακλή

03 Μαϊ 2012 @ 20:42 | Έγραψε ο Γιάννης Κασάπης
Βαθμολογήστε το άρθρο
(0 ψήφοι)
«Η πολιτική χρειάζεται ανθρώπους που δεν χρειάζονται την πολιτική». Άρθρο του Σταύρου Κουρσακλή

03 Μαϊ 2012 @ 20:42

Κατηγορία Πολιτική
Γιάννης Κασάπης
χορηγός κατηγορίας

Μοιραστείτε το άρθρο
GoogleTwitterFacebook

“Η πολιτική χρειάζεται ανθρώπους που δεν χρειάζονται την πολιτική” Paul Carvel
Βρισκόμαστε λίγες ώρες πλέον πριν τις πιο κρίσιμες εκλογές της Μεταπολίτευσης. Και ακόμη και τώρα, συναντώ ανθρώπους στις επισκέψεις που κάνω σε διάφορα σημεία του νομού, οι οποίοι είναι μπερδεμένοι και αναποφάσιστοι.
Θα προσπαθήσω, χρησιμοποιώντας την Σωκρατική μαιευτική μέθοδο του μεγάλου Αθηναίου φιλοσόφου, να απαντήσω γιατί να ψηφίσουμε ΔΗΜ.ΑΡ.

Παραδοχή 1η: Οι πολίτες είναι οργισμένοι και αγανακτισμένοι 
Για μένα, είναι απολύτως κατανοητό οι πολίτες να είμαστε αγανακτισμένοι. Σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα είδαμε τους μισθούς μας να μειώνονται βάναυσα. Και βέβαια, χάσαμε κάθε εμπιστοσύνη στο σαθρό πολιτικό σύστημα, που βασίστηκε στην κομματικοκρατία και τις πελατειακές σχέσεις που επέβαλαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, ώστε να μας κρατούν δέσμιους του δικομματισμού.
Η οργή λοιπόν και η αγανάκτηση πρέπει να εκφραστεί. Και θα εκφραστεί με την αποδοκιμασία των δύο κομμάτων εξουσίας, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που δεν μπορούν σήμερα να εμφανίζονται ως υπεύθυνες δυνάμεις και με δακρύβρεχτα συγνώμη να ζητούν να τους ξαναεμπιστευθούμε, όταν απέτυχαν και την αποτυχία τους την «λουζόμαστε» εμείς.
Βέβαια, εκτός από τους δύο πρώην μεγάλους, αναρωτιέμαι πως είναι δυνατό να εμπιστευθούμε δυνάμεις που ο λόγος τους και οι ενδεχόμενες πράξεις τους σε μια κυβέρνηση συνεργασίας που κάποιοι ετοιμάζουν, είναι νεοφιλελεύθερες, αψηφώντας το γεγονός πως οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές μας οδήγησαν σε μεγάλο βαθμό εδώ που φτάσαμε. Και φυσικά μιλώ για το κόμμα της κας Μπακογιάννη και το κόμμα του κου Μάνου.
Τέλος, μέσα σε αυτό το έντονα φορτισμένο πολιτικό κλίμα, θεωρώ πρόκληση για την δημοκρατία την ενδυνάμωση ακραίων φασιστικών φωνών μέσω της ψήφου των πολιτών, οι οποίοι στιγμιαία (και ευτυχώς χωρίς να υπάρχει ιδεολογικό υπόβαθρο σε μια τέτοια επιλογή) βάζουν την οργή πιο πάνω ακόμη και από μακροχρόνιους αγώνες των Ελλήνων ενάντια του φασισμού.

Παραδοχή 2η: Οι πολίτες σε ποσοστό άνω του 70% θέλουν να παραμείνουμε στο ευρώ
Και μπορεί κανείς να τους κατηγορήσει, όταν γνωρίζουν πως αν φύγουμε από την ευρωζώνη, σε ένα βράδυ οι φτωχοί θα γίνουν φτωχότεροι και οι πλούσιοι πλουσιότεροι;
Αυτό που παρατηρώ όμως, καθ’ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου, είναι πως:
Ένα κόμμα (το ΚΚΕ) μιλάει ξεκάθαρα για έξοδο από την Ευρώπη και το ευρώ, αναγνωρίζοντας από τη μεριά μου συγχρόνως πως η θέση αυτή, τουλάχιστον, είναι πάγια.
Δύο ακόμη κόμματα, τα οποία προσφάτως μάλιστα ήρθαν απρόσμενα κοντά σε έναν περίεργο βέβαια γάμο (ΣΥΡΙΖΑ και Ανεξάρτητοι Έλληνες), ψαρεύουν σε θολά νερά σχετικά με το αν είναι πρωταρχικός στόχος τους να παραμείνουμε στην ευρωζώνη. Μιλούν και τα δύο για μονομερή μη αναγνώριση του χρέους. Ανέξοδα, χωρίς συγκεκριμένες ή με τελείως ανεδαφικές προτάσεις, σηκώνουν κόκκινες και μπλε επαναστατικές σημαίες, οι οποίες όμως έχουν αποτυπωμένο πάνω τους το καραβάκι της δραχμής.
Φυσικά, σε αυτή την κατηγορία κομμάτων, που παίζουν με την δραχμή, συμπεριλαμβάνονται και άλλα μικρότερα δεξιά ή αριστερά κόμματα, που προσπαθούν και αυτά με την σειρά τους να επενδύσουν στην αντίδραση των πολιτών.

Συμπέρασμα: Η ΔΗΜ.ΑΡ. είναι η μόνη λύση
Αποκλείοντας μία-μία τις υπόλοιπες επιλογές, καταλήγουμε στην Δημοκρατική Αριστερά. Η οποία δίχως δισταγμό λέει ΝΑΙ στο ευρώ και την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας. Η οποία είναι έτοιμη να κυβερνήσει με όποιον συμφωνήσει στο πρόγραμμα που έχουμε καταθέσει ήδη στον ελληνικό λαό. Η οποία την πρώτη μέρα διακυβέρνησης έχει δεσμευθεί να επαναφέρει τους μισθούς στα ίδια επίπεδα προ μνημονίου, αλλά συγχρόνως να διαπραγματευθεί τα ισοδύναμα μέτρα που θα μας επιτρέπει να επαναδιαπραγματευθούμε τους όρους της δανειακής σύμβασης, ώστε και να προχωρήσουμε στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις και να χαλαρώσουμε τα βάρη που σηκώνει ο Έλληνας πολίτης και φυσικά να παραμείνουμε στο ευρώ.
Σας ζητώ λοιπόν να στηρίξουμε και να ψηφίσουμε με θετική ψήφο την Δημοκρατική Αριστερά.
Σας ζητώ επίσης να με στηρίξετε και προσωπικά και να με ψηφίσετε γιατί η πολιτική χρειάζεται ανθρώπους που δεν χρειάζονται την πολιτική.

Κουρσακλής Σταύρος
Υποψήφιος Βουλευτής Δράμας
Δημοκρατικής Αριστεράς