ΠΙΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΗ ΕΥΡΩΠΗ ΤΩΡΑ !!!
Κατά κοινή ομολογία η σημερινή σύνοδος κορυφής των ηγετών της Ε.Ε. είναι η πλέον κρίσιμη των τελευταίων ετών. Καλούνται οι ηγέτες της Ε.Ε. να πάρουν επιτέλους τολμηρές αποφάσεις όχι απλά για το Ελληνικό Χρέος, αλλά για το ίδιο το μέλλον του Ευρώ και πιθανότατα για το μέλλον της Ένωσης.
Μια κατάρρευση του Ευρώ είναι περισσότερο από βέβαιο ότι θα επιφέρει τεράστιους κλυδωνισμούς στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Η Ένωση ακόμη και αν δεν διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη, είναι απολύτως βέβαιο ότι σε τίποτε πλέον δεν θα μοιάζει με την Ευρώπη που γνωρίζαμε έως πρόσφατα. Θα συνιστά εφεξής μια χαλαρή ένωση συνεργασίας κρατών προς δόξα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και του κινεζικού επεκτατισμού. Είναι προφανές ότι θα πρόκειται για ενταφιασμό του οράματος της ενωμένης Ευρώπης.
Το πρωτόγνωρο εγχείρημα της ένωσης όλων σχεδόν των ευρωπαϊκών κρατών σε μία ομοσπονδία ήταν εύλογο να αντιμετωπίσει πλείστα όσα προβλήματα και πισωγυρίσματα. Φάνταζε όμως μονόδρομος η συνέχιση της πορείας για την πολιτική ενοποίηση και ολοκλήρωσή της.
Έτσι θα διέθετε η Ευρώπη το ανάλογο πληθυσμιακό, οικονομικό και πολιτιστικό μέγεθος για να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας προβάλλοντας ένα άλλο τύπο ανάπτυξης με επίκεντρο τον άνθρωπο, την κοινωνία και το περιβάλλον. Με περισσότερη δημοκρατία και ελευθερία, με κοινωνικό κράτος, με διαρκείς μεταρρυθμίσεις προς ένα άλλο κόσμο που είναι εφικτός.
Το πρόβλημα εδώ και πολλά χρόνια είναι ότι όχι απλά το εγχείρημα έχει βαλτώσει, αλλά πως αρνητικοί πολιτικοί συσχετισμοί οδηγούν τις εξελίξεις ολοταχώς προς τα πίσω.
Η πολιτική ενοποίηση δεν προχωρά προς προοδευτικές κατευθύνσεις. Ο νεοφιλελευθερισμός ως μορφή άγριου - αγοραίου καπιταλισμού κυριαρχεί. Οι αγορές και οι τραπεζίτες έχουν επιβληθεί στην κοινωνία και στην πολιτική. Το κοινωνικό κράτος διαλύεται. Δικαιώματα και κατακτήσεις εργαζομένων εν μια νυκτί καταργούνται. Η Δημοκρατία φαλκιδεύεται. Συντηρητικές πολιτικές δυνάμεις κυβερνούν την Ευρώπη και η σοσιαλδημοκρατία έχει συμβιβαστεί.
Η Ε.Ε. σήμερα πλέον σαν τον ποδηλάτη έχει μία μόνο επιλογή. Να κινηθεί προς τα μπρος, προς την προοδευτική πολιτική της ενοποίηση. Και μάλιστα με ταχύτατους ρυθμούς για να αποφύγει την τυχόν πτώση και διάλυσή της.
Οι λύσεις που αναζητούνται σήμερα για το Ελληνικό Χρέος και κατ΄ επέκταση για το συστημικό πρόβλημα της Ε.Ε. δεν μπορεί να είναι ημίμετρα και ασπιρίνες.
Θέτοντας τα κλασσικά ερωτήματα ποιος αποφασίζει, τι, προς το συμφέρον τίνος και σε ποια συγκυρία, επιχειρούμε να ψηλαφίσουμε την όποια λύση - απάντηση ενδεχομένως δοθεί στη σημερινή σύνοδο κορυφής.
* Αποφασίζουν οι αγορές (τραπεζίτες και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα) ή οι πολιτικές ηγεσίες της Ε.Ε.; Και αν αποφασίζουν οι πολιτικές ηγεσίες, τίνος τα συμφέροντα εκφράζουν και εξυπηρετούν; Η απάντηση δεν μπορεί να είναι μονοσήμαντη σε τόσο πολυσύνθετο πρόβλημα. Είναι σαφές πως είναι η τελευταία ευκαιρία οι πολιτικές ηγεσίες να αποδείξουν πως η Πολιτική και η Κοινωνία έχουν το πάνω χέρι.
* Η λύση που θα δοθεί θα είναι προς το συμφέρον των λαών και των δανειστών ή προς το συμφέρον πιστωτών - τραπεζών και των αγορών; Δύσκολα θα απαντούσε κανείς πως η λύση θα κινείται πρωταρχικά προς το συμφέρον των λαών και των δανειστών. Παρόλα αυτά ούτε και στο ερώτημα αυτό μπορεί να δοθεί μονοσήμαντη απάντηση.
* Το τελευταίο ερώτημα συνδέεται με τη διερεύνηση του τι διακυβεύεται σήμερα. Οι πάντες κατανοούν ότι μη λύση ισοδυναμεί άμεσα ή στο προσεχές μέλλον με πτώχευση της Χώρας. Μια πτώχευση της Ελλάδας θα είχε ανυπολόγιστες καταστροφικές συνέπειες για όλη την Ε.Ε., καθώς και παγκόσμια οικονομία.
Δυστυχώς στη σημερινή συγκυρία αυτό είναι και το μοναδικό διαπραγματευτικό μας όπλο, από τη στιγμή μάλιστα που η Κυβέρνηση άβουλη και μοιραία σύρεται πίσω από τις εξελίξεις και το πολιτικό μας σύστημα αποδεικνύεται κατώτερο των περιστάσεων.
Άλλοι λοιπόν αποφασίζουν για μας χωρίς εμάς και μάλιστα για την προστασία των δικών τους συμφερόντων. Τα οποία ευτυχώς συνδέονται πλέον άρρηκτα με την αντιμετώπιση του δικού μας προβλήματος.
Η Δημοκρατική Αριστερά με ευθύνη και δίχως ανέξοδες αντιπολιτευτικές κορώνες και μαξιμαλισμούς από την πρώτη στιγμή διαμόρφωσε τις πολιτικές της θέσεις για την άμεση αντιμετώπιση της κατάστασης, που κωδικοποιούνται στις εξής διεκδικήσεις:
* θετική αναδιάρθρωση του χρέους της Χώρας (επιμήκυνση χρόνου αποπληρωμής, μείωση επιτοκίου, περίοδο χάριτος)
* ανάληψη μέρους του χρέους από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα
* αγορά ελληνικών ομολόγων από τη δευτερογενή αγορά μέσω του μηχανισμού χρηματοπιστωτικής σταθερότητας
* έκδοση ευρωομόλογου
* γενναίο αναπτυξιακό πρόγραμμα χρηματοδοτούμενο από την Ε.Ε.
Οι θέσεις και προτάσεις αυτές ήδη συζητούνται ευρύτατα και κερδίζουν συνεχώς έδαφος.
Παράλληλα και δεδομένου ότι η Ε.Ε. δεν μπορεί να συνεχίσει την έως σήμερα λειτουργία της, οφείλουν οι λαοί της Ευρώπης να αναλάβουν δράση για αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών με στόχο:
· την πολιτική ενοποίηση της Ε.Ε.
· περισσότερη δημοκρατία
· ένα άλλο κόσμο που είναι εφικτός, γιατί το μέλλον μας δεν μπορεί να είναι ο Καπιταλισμός και μάλιστα στη χειρότερη μορφή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου